Ταξίδι στη Βάλια Κάλντα και στα Βλαχοχώρια Γρεβενών – Μέρος Α’

Τον Αύγουστο που μας πέρασε έχοντας κατά νου την υπέροχη φύση της Πίνδου, τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα και τα φημισμένα Βλαχοχώρια αποφασίσαμε να επισκεφτούμε το Νομό Γρεβενών. Βλέπετε είχαμε απηυδήσει από τους συνεχόμενους καύσωνες και επιζητούσαμε τη δροσιά και την ηρεμία του βουνού.
Διαλέξαμε ένα όμορφο ξενοδοχείο με υπέροχη θέα, το Don Constantino, που βρίσκετε πάνω στο δρόμο για το χιονοδρομικό της Βασιλίτσας και βλέπει προς το Πολυνέρι. ( http://www.donconstantino.gr/ )

Don Constantino

Don Constantino - Θέα προς τα βουνά των Τρικάλων

Ο οικισμός του Πολυνερίου δεν έχει να παρουσιάσει κάτι το ιδιαίτερο, είναι όμως χτισμένος μέσα στο πράσινο και η πλατεία του με τα δύο μεγάλα πλατάνια θα σας φιλοξενήσει για καφέ και νόστιμο φαγητό (τι άλλο από αρνάκι στη σούβλα).

Εμείς μείναμε στην περιοχή έξι ημέρες και ήταν αρκετές για να περιηγηθούμε σε όλα τα χωριά του ορεινού όγκου. Ξεκινήσαμε την πρώτη ημέρα με τη διαδρομή: Ζιάκας – Αβδέλλα – Περιβόλι – Βοβούσα και επιστρέψαμε από τον δρόμο Λάβδα – Πανόραμα – Σμίξη – Πολυνέρι. Σ’ αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω ότι το οδικό δίκτυο δίνει τη δυνατότητα επιλογής διαφορετικού δρόμου επιστροφής (τις περισσότερες φορές είναι χωματόδρομος, σε καλή κατάσταση όμως).

Λίγο πριν τον Ζιάκα, στα αριστερά σας, θα θαυμάσετε το ομώνυμο γεφύρι, ή αλλιώς Τουρκογέφυρο. Ο δρόμος που περνούσε από πάνω του αποτελούσε τη «Βασιλική Στράτα» και από κει διάβαιναν όλα τα εμπορικά καραβάνια που κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλία. http://www.grevena.gr/perivallon/index.php?option=com_content&task=view&id=118&Itemid=175.

το γεφύρι του Ζιάκα - Τουρκογέφυρο

Συνεχίζοντας θα συναντήσετε αρκετές στροφές χωρίς όμως ιδιαίτερο πρόβλημα (ωστόσο να έχετε πάντα την προσοχή σας τεταμένη γιατί σε ολόκληρο το οδικό δίκτυο υπάρχουν σημεία που ο δρόμος έχει υποχωρήσει λόγω των πολλών υπόγειων υδάτων).

Κάποια στιγμή θα δείτε στα αριστερά σας την εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ένα κτίσμα του 13ου αιώνα που λειτουργούσε σαν μοναστήρι μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους. Στο βορειοδυτικό άκρο της εκκλησίας σώζεται τμήμα από τη «βασιλική στράτα των Ρωμαίων», η οποία ένωνε την Ελλάδα με την Ευρώπη. Αξίζει να κάνετε μια στάση και να μπείτε στο προαύλιο της. Ακόμα μπορείτε να περπατήσετε λίγο και να γεμίσετε τα παγούρια σας με νερό από την πηγή που βρίσκετε λίγο πιο πάνω από το Ναό. http://www.grevena.gr/perivallon/index.php?option=com_content&task=view&id=173&Itemid=213

Άγιος Νικόλαος

Το προαύλιο του Αγίου Νικολάου

Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα θα βρείτε τη διασταύρωση για την Αβδέλλα, ανηφορίζοντας θα θαυμάσετε την υπέροχη βλάστηση (στις διαδρομές που κάναμε συναντήσαμε: μαύρη πεύκη, ρόμπολο, οξιά, βελανιδιά).

Η πλατεία της βρίσκετε στα 1.400 μέτρα υψόμετρο. Το χωριό δεν είναι από αυτά που μου τράβηξαν την προσοχή. Αν και είχε περάσει ο δεκαπενταύγουστος ο κόσμος ήταν πολύς και δεν υπήρχε περίπτωση να χαλαρώσεις και να ηρεμήσεις. Αφού καταφέραμε και τη διασχίσαμε συνεχίσαμε την πορεία μας (από χωματόδρομο) προς το Περιβόλι εκεί όπου βρίσκεται και η είσοδος για τον εθνικό δρυμό της Πίνδου.

περιβόλι - αβδέλλα

(Στην παραπάνω φωτογραφία το πρώτο χωριό είναι το Περιβόλι και στο βάθος είναι η Αβδέλλα.)

Δυστυχώς δεν κατεβήκαμε στο Δρυμό, περπατήσαμε όμως μέσα στο Περιβόλι και απολαύσαμε τον καφέ μας στην πλατεία του. Μη λησμονήσετε να δείτε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (απέναντι από την πλατεία)που χρονολογείται πριν το 1770 και έχει ένα υπέροχο ξυλόγλυπτο τέμπλο.

Φεύγοντας, με κατεύθυνση το Ανατολικό Ζαγόρι και συγκεκριμένα τη Βοβούσα, ο δρόμος ήταν ανηφορικός με πολλές στροφές και το οδόστρωμα είχε υποχωρήσει σε πολλά σημεία. Το τοπίο όμως που αντικρίσαμε ήταν….

… πολύ διαφορετικό, θάλεγα αλπικό και το υψόμετρο σίγουρα πάνω από τα 1380 μέτρα που βρίσκετε το Περιβόλι, πιθανά απέναντί να είναι η κορυφή Αβγό (2177μ).

Δεν μας πήρε πολύ ώρα και φτάσαμε στη Βοβούσα, ένα μικρό όμορφο χωριό πάνω στον ποταμό Αώο (είχε καεί κι’ αυτό το 1943 από τους Γερμανούς). Στο μέσον του χωριού δεσπόζει ένα από τα ομορφότερα μονότοξα πέτρινα γεφύρια το οποίο συνδέει τις δύο όχθες.

το μονότοξο γεφύρι της Βοβούσας

Υπάρχουν αρκετές διαδρομές που μπορείτε να ακολουθήσετε μέσα στο δάσος, αρκεί φυσικά να μην έχει ζέστη!! Εμείς δυστυχώς ήμασταν άτυχοι γιατί είχε πολύ και το μόνο που κάναμε ήταν να δούμε το γεφύρι και να περπατήσουμε λίγο μέσα στο χωριό. Στη συνέχεια περάσαμε πάνω από τη σιδερένια γέφυρα προς το Φλάμπουρο αλλά τελικά κάναμε αναστροφή και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

‘Οπως ανέφερα και στην αρχή ακολουθήσαμε διαφορετική πορεία και ο δρόμος μας έβγαλε στη Σμίξη όπου κάναμε μια στάση για φαγητό. Διάβασα πως το χωριό δημιουργήθηκε από την ένωση των οικισμών «Μπίγκα» και «Πινακάδες». Λόγω, λέει, της ελονοσίας οι κάτοικοι έψαχναν νέο τόπο να φτιάξουν τα σπίτια τους και επειδή διαφωνούσαν για το σημείο, ο γεροντότερος αποφάσισε να ξεκινήσουν δύο νέοι, ένας από κάθε οικισμό, με μια πέτρα στα χέρια και στο σημείο που θα συναντιόντουσαν θα θεμελίωναν την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και θα κατασκεύαζαν τις οικίες τους.

Σήμερα το χωριό γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη λόγω του χιονοδρομικού κέντρου και είναι όμορφο με αρκετά παραδοσιακά πέτρινα σπίτια και εκκλησίες. Επίσης στη γύρω περιοχή θα βρείτε πολλές πηγές.

Μετά το φαγητό επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και το απογευματάκι μας βρήκε να ρεμβάζουμε στον κήπο του Don Constantino.