Ταξίδι στην Κεντρική Ευρώπη: τελευταίος σταθμός: Αυστρία – Βιέννη

Διαδρομή από το Τσέσκυ Κρούμλοβ στη Βιέννη μέσω Λινζ

Μετά το μεσαιωνικό Τσέσκυ Κρούμλοβ ξεκινήσαμε το ταξίδι προς την Αυστρία. Όπως έχω ήδη αναφέρει η Τσέχικη ύπαιθρος είναι όμορφη με πολύ πράσινο και μικρά όμορφα χωριά.  Ωστόσο η  είσοδος  στην Αυστρία προκάλεσε νέο ενθουσιασμό καθώς τα χωριά ήταν πανέμορφα και τα σπίτια βγαλμένα σαν από παραμύθι. Απέραντα καταπράσινα λιβάδια και συστάδες δέντρων δέσποζαν παντού. Στα νερά των μικρών λιμνών αντικατοπτρίζονταν τα μαβιά σύννεφα και η θερμοκρασία  αν και βρισκόμασταν στα τέλη του Ιουλίου, δεν ξεπερνούσε τους 12 βαθμούς Κελσίου!!! Το Λινζ,  η πρώτη πόλη που συναντήσαμε, είναι η τρίτη μεγαλύτερη στην Αυστρία  και είναι μια καθαρά βιομηχανική περιοχή. Από εκεί και μέχρι τη Βιέννη η διαδρομή ήταν εύκολη το ίδιο και η οδήγηση αφού βρισκόμασταν πλέον στον αυτοκινητόδρομο. Μα τι δάση ήταν αυτά; Πόσο θα ήθελα να ζούσα σε μια καταπράσινη περιοχή! Χωρίς όμως χαμηλές θερμοκρασίες και μουντάδα 🙂 ….. Τέλος πάντων…. Λίγο πριν τον προορισμό μας συναντήσαμε ένα μποτιλιάρισμα άλλο πράγμα.  Ευτυχώς όμως φθάσαμε στο ξενοδοχείο εγκαίρως ( «Austria Trend Hotel Ananas») και προλάβαμε, όσο ήταν ακόμα μέρα, να κάνουμε  μια πρώτη γνωριμία με την πόλη. Σ’ αυτό το σημείο να σημειώσω πως από το ξενοδοχείο έχετε άμεση πρόσβαση στα κυριότερα αξιοθέατα (Όπερα, Ringstrasse κλπ) ακόμα και με τα πόδια (περίπου τρία τέταρτα ποδαρόδρομος).   Επίσης, μερικά μέτρα πιο κάτω γίνεται και η μεγαλύτερη υπαίθρια αγορά της Βιέννης (Naschmarkt) την οποία προτείνω να επισκεφτείτε όπου κι αν μένετε.

Θέα από το παράθυρο του δωματίου. Όπως κοιτάτε δεξιά υπάρχουν ποδήλατα που μπορείτε να πάρετε (ρίχνοντας κέρματα) για μια βόλτα στην πόλη. Έχετε ακόμα την εναλλακτική του μετρό, στάση Pilgramgasse (line U4).

Για φαγητό πήγαμε στο τεχνητό νησί του Δούναβη το οποίο διαθέτει εξέδρες με εστιατόρια και μπαράκια. Υπάρχει επίσης μια γέφυρα για να περάσετε στην απέναντι πλευρά.

Ναι, καλά βλέπετε! Πρόκειται για ελληνικό εστιατόριο.

Φεύγοντας από το νησί κατευθυνθήκαμε προς τη συνοικία Στέφανσντομ (παλιά Βιέννη) εκεί που βρίσκεται ο καθεδρικός ναός του Αγίου Στεφάνου. Επιβλητικός όπως οι περισσότεροι γοτθικοί ναοί περιλαμβάνει κάποιες προσθήκες σε ρυθμό μπαρόκ. Από τον αρχικό ναό του 13 oυ αιώνα σώζονται μόνο η Πύλη των Γιγάντων και οι Πύργοι των Ειδωλολατρών.

πύργοι ειδωλολατρών (δεξιά)

βόρειος πύργος

Αν έχετε μαζί σας τον οδηγό της πόλης και σας αρέσει να περπατάτε θα δείτε πάρα πολλά πράγματα γύρω από τον Άγιο Στέφανο. ————————————————————————————————————————– Η επόμενη ημέρα ξεκίνησε με την επίσκεψη στο Ανάκτορο Σένμπρουν, τη θερινή κατοικία της αυτοκρατορικής οικογένειας. Δεν μπορώ να πω πως με ενθουσίασε και οποιαδήποτε σύγκριση με τις Βερσαλίες θεωρώ πως είναι ατυχής. Αυτό ωστόσο που αξίζει είναι το γαλάζιο κινέζικο σαλόνι με τις πανέμορφες ζωγραφισμένες ταπετσαρίες και το στρογγυλό κινέζικο δωμάτιο που οι τοίχοι του έχουν λουστραρισμένες επενδύσεις. Ακολουθούν μερικές φωτογραφίες από το εξωτερικό κομμάτι γιατί εντός απαγορευόταν η χρήση φωτογραφικής μηχανής.

Σένμπρουν

κήπος Σένμπρουν

κήπος Σένμπρουν

κήπος Σένμπρουν

Η συνέχεια ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα! Πήγαμε στη συνοικία  «Δημαρχείου και Μουσείου» και εκεί επισκεφτήκαμε το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης. Βρίσκετε ακριβώς απέναντι από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας (το οποίο επίσης αξίζει να δείτε) στην Πλατεία Μαρίας Θηρεσίας (Museumstr., Maria-Theresien-Platz) . Εκτός από την πινακοθήκη που βρίσκεται στον πρώτο όροφο, δεξιά της εισόδου σε μια ξεχωριστή αίθουσα βρίσκονται Eλληνικές, Ρωμαϊκές, Αιγυπτιακές και από την Εγγύς Ανατολή συλλογές, με αγάλματα, σαρκοφάγους, μικρο-αντικείμενα, νομίσματα κ.α. Πέρα από τα υπέροχα εκθέματα, το ίδιο το κτίριο είναι ένα στολίδι της αρχιτεκτονικής.

είσοδος του Μουσείου Ιστορίας της Τέχνης

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

καφέ ξενοδοχείου στην Landesgerichtsstrasse

Museumstr

Τελικά, αυτή η συνοικία συγκεντρώνει μερικά από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της Βιέννης όπως το Κοινοβούλιο, το Νέο Δημαρχείο, το Εθνικό Θέατρο κ.α.

Κοινοβούλιο, Πρόσοψη (κρήνη με τη μορφή της Αθηνάς)

Το Κοινοβούλιο, χτισμένο σε νεοκλασικό ύφος βρίσκεται επί της Ρίνγκστρασε. Στο χώρο μπροστά από την είσοδο βρίσκονται τα αγάλματα Ελλήνων και Ρωμαίων ιστορικών όπως επίσης το άγαλμα της Αθηνάς (η κρήνη που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία). Το οικοδόμημα είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό και θυμίζει έντονα Ελλάδα.

Σε μια άλλη τώρα περιοχή αυτή της Όπερας και της υπαίθριας αγοράς Νάσμαρκτ (στην οποία βρίσκεται το ξενοδοχείο που μέναμε) θα απολαύσετε ανάμεσα σε άλλα, το κτήριο Σετσεσιόν που ξεχωρίζει λόγω της αρχιτεκτονικής του και της τεράστιας χρυσής σφαίρας που δεσπόζει στη στέγη του. Χωρίς παράθυρα,  το κτήριο φτιάχτηκε για να φιλοξενεί «το διαφορετικό» στην τέχνη και όπως είναι γραμμένο στην πρόσοψή του:  «Δώσε σε κάθε εποχή την τέχνη της και στην τέχνη την ελευθερία».  Στην φωτογραφία που ακολουθεί εκτός από το κτήριο Σετσεσιόν φαίνεται ακριβώς από πίσω το επιβλητικό κτήριο της Ακαδημίας Καλών Τεχνών.

Κτήριο Σετσεσιόν

Δυστυχώς οι ημέρες που μείναμε ήταν λιγοστές, ελπίζω σύντομα να επισκεφτούμε ξανά  αυτήν την τόσο αριστοκρατική και φιλόξενη πόλη (στα συν είναι και τα υπέροχα γλυκά!!!!). Τελικά από το ταξίδι στην Κεντρική Ευρώπη τις εντυπώσεις έκλεψαν η Βουδαπέστη, η Μπρατισλάβα, το Τσέσκυ Κρούμλοβ και η Βιέννη. Και η Πράγα είναι πολύ όμορφη, όμως τα μουντά, στενά δρομάκια της παλιάς πόλης με την κοσμοπλημμύρα είναι αποπνιχτικά.