Φιδάκια, | Painting and Travelling... with Katerina

Την τρίτη ημέρα της παραμονής μας στα Φιδάκια αποφασίσαμε να κατευθυνθούμε προς τη Φραγκίστα και στη συνέχεια προς την Παλαιά Βίνιανη και το Ιστορικό Σχολείο της. Στην ουσία κάναμε ένα κύκλο γύρω από τα χωριά: Ανατολική και Δυτική Φραγκίστα, Κερασοχώρι και Νέα Βίνιανη. Για να βρούμε την Παλαιά Βίνιανη, ένα ερειπωμένο χωριό με υπέροχα πλινθόκτιστα σπίτια (κάποια από τα οποία ανοικοδομούνται), ζητήσαμε τη βοήθεια των ιδιοκτητών της ταβέρνας-καφενείου «Ο Βράχος» που βρίσκεται πάνω στον κεντρικό δρόμο της Ν. Βίνιανης. Βλέπετε το χωριό είναι χτισμένο πάνω στη ρεματιά και από τον δρόμο δεν διακρίνεται, τουλάχιστον όμως υπάρχει ταμπέλα για το μουσείο και αν σταματήσετε στο πλάι θα εντοπίσετε και τα πέτρινα σκαλοπάτια που κατηφορίζουν προς τα εκεί. Οι ιδιοκτήτες, λοιπόν, επειδή δεν γνώριζαν αν το μουσείο ήταν ανοικτό μας έδωσαν τα κλειδιά ζητώντας βέβαια να τους τα επιστρέψουμε. Ευτυχώς, η υπεύθυνη βρισκόταν στη θέση της και έτσι είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μια ιδιωτική παρουσίαση του μουσείου αλλά και της ιστορίας του. Τα εκθέματα είναι κυρίως φωτογραφικά αλλά είναι σημαντικό και μόνο το γεγονός πως βρίσκεσαι μέσα στον ίδιο χώρο που στις 10 Μαρτίου του 1944 συγκροτήθηκε η Πολιτική Επιτροπή Πολιτικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ), η «Κυβέρνηση του Βουνού» .

Δυστυχώς δεν κατάφερα να φωτογραφίσω το κτίριο γιατί ο ήλιος με εμπόδιζε, τράβηξα όμως τις παρακάτω φωτογραφίες που σας δίνουν την εικόνα της γύρω περιοχής. Αν ο δρόμος σας είναι κατά κει μην αμελήσετε να κάνετε μια στάση.

Από εδώ ξεκινάει το πετρόχτιστο μονοπάτι

κατηφορίζοντας προς το σχολείο (ο σύζυγος εκτελεί χρέη φωτογράφου)

έτσι φαίνεται η Παλαιά Βίνιανη από το προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου

το σπίτι που φαίνεται χαμηλά είναι αυτό στο οποίο έγινε η συνάντηση του Ζέρβα και του Βελουχιώτη με τους Άγγλους για την εκπόνηση του σχεδίου της καταστροφής της γέφυρας του Γοργοποτάμου.

Έχοντας αφήσει το κλειδί στους κατόχους του πήραμε το δρόμο της επιστροφής… περάσαμε από τη γέφυρα του Μέγδοβα

Η γέφυρα του Μέγδοβα (ή Ταυρωπού)

διασχίζοντας τη γέφυρα

και θαυμάσαμε τη φύση και τον ποταμό. Πάντως αν μου ζητηθεί να επιλέξω ανάμεσα σ’ αυτή τη διαδρομή και στην προηγούμενη (που διαβάσατε εδώ) θα επιλέξω την προηγούμενη δηλαδή (Φιδάκια, Αγία Βλαχέρνα, Βελωτά, Ασπρόπυργος, Προυσός, Μικρό-Μεγάλο Χωριό κλπ) και ο λόγος είναι πολύ απλός… η ομορφιά της φύσης!!!

Την επόμενη ημέρα αναχωρήσαμε για Αθήνα και…. τι συναντήσαμε στις Ράχες Τυμφρηστού?? μα φυσικά ομίχλη!!

Μέχρι την επόμενη περιήγηση να είστε όλοι καλά!!!

Το Καρπενήσι αποτελεί αγαπημένο προορισμό για πολλούς από εμάς, είτε για σκι το χειμώνα είτε για προσκύνημα στην Παναγία την Προυσιώτισσα ή για περιήγηση στα γύρω ορεινά χωριά της Ευρυτανίας. Εμείς ξεκινήσαμε με προορισμό το χωριό Φιδάκια, 25 χλμ από το Καρπενήσι, ένα διατηρητέο οικισμό με παλιά πέτρινα αρχοντικά, πλακόστρωτα σοκάκια, δύο υπέροχα αλώνια με πανοραμική θέα προς την τεχνητή λίμνη Κρεμαστών και την επιβλητική εκκλησία της Γέννησης της Θεοτόκου. Περάσαμε πρώτα από τα χωριά Στεφάνι, Μηλιά και Σελλά σε ένα δρόμο γεμάτο έλατα και απόκρημνες πλαγιές . Για τη διαμονή μας επιλέξαμε τον παραδοσιακό ξενώνα Οιχαλία και δεν το μετανιώσαμε αφού ήταν πεντακάθαρος, πανέμορφος και με υπέροχο σπιτικό πρωινό http://www.fidakia.gr/el/index.php

η λίμνη ΚΡΕΜΑΣΤΏΝ όπως φαίνεται από το παρατηρητήριο λίγο έξω από τα Φιδάκια

Σούρουπο στα Αλώνια με θέα τη Λίμνη

Την δεύτερη ημέρα της παραμονής μας αποφασίσαμε να πάμε στον Προυσό ακολουθώντας τον φρέσκο- ασφαλτοστρωμένο (ως ένα σημείο) δρόμο προς την Αγία Βλαχέρνα, (μας παρότρυναν οι ιδιοκτήτες του ξενώνα λέγοντάς μας πως η διαδρομή είναι μοναδική). Είναι αλήθεια πως ήταν υπέροχη εμπειρία και το μόνο που με δυσκόλεψε ήταν η οδήγηση στο χωματόδρομο που σε αρκετά σημεία δεν ήταν και ο καλύτερος. Μέχρι τα Βελωτά δεν συναντήσαμε κανένα άνθρωπο, διασχίσαμε τον ποταμό Αρβανίτη – Τρικεριώτη, πορευτήκαμε δίπλα του, περάσαμε πάνω από μια παλιά σιδερένια γέφυρα …. και τελικά βγήκαμε σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Ύστερα από αρκετά χιλιόμετρα φθάσαμε στην Παναγία!!