Εδώ και καιρό αναζητούσα ένα μυθιστόρημα που να αναφέρεται στη Μικρασιατική καταστροφή. Αυτό που έψαχνα όμως δεν ήθελα να έχει τη μορφή ενός απλού ρομάντζου ή της απλής εξιστόρησης της πορείας μιας Σμυρναίικης οικογένειας στα χρόνια της καταστροφής. Αναζητούσα κάποιο που να περιέχει και ιστορικά στοιχεία με αναφορές σε καίρια πολιτικά και διπλωματικά συμβάντα που τελικά οδήγησαν στην απώλεια τμημάτων της Ελληνικής επικράτειας ( Ιωνία, Βόρεια Ήπειρο και Ανατολική Θράκη).
Όταν ο βιβλιοπώλης μου σύστησε το βιβλίο της Τόνιας Α. Μανιατέα (εκδόσεις Νεφέλη) με διαβεβαίωσε πως είναι ένα από τα πιο καλογραμμένα μυθιστορήματα και πως καλύπτει το Μικρασιατικό πόλεμο παραθέτοντας με ακρίβεια αρκετά ιστορικά γεγονότα.
Ξεκινώντας την ανάγνωση και από το σημείωμα της συγγραφέως κατάλαβα πως είχαμε όχι μόνο κοινή καταγωγή αλλά και κοινά ακούσματα από τους παππούδες μας. Μ’ άρεσε που χρησιμοποιούσε τη μικρασιατική ντοπιολαλιά και στις αράδες του βιβλίου αναγνώρισα πολλές από τις φράσεις και λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι παππούδες μου. Ένιωσα οικεία!! Συνέχεια